1922

Rozwój organizacyjny szkoły w latach międzywojennych polegał także na rozbudowie bazy dydaktycznej. W roku szkolnym 1922/23 otwarto bibliotekę. W kolejnych powstały: szwalnia, pracownia przyrodnicza, pracownia robót ręcznych. W szkole był gabinet fizykalny, natomiast brakowało tu odpowiedniego pomieszczenia na „ćwiczenia cielesne”. Z tego powodu lekcje gimnastyki odbywały się  z reguły w miesiącach letnich na boisku. W roku szkolnym 1931/32 w pracowni przyrody martwej uruchomiono wyświetlarnię, a w 1936 świetlicę.

W początkowym okresie działalności szkoła nie posiadała dostatecznego zaopatrzenia w pomoce naukowe. Dlatego wykorzystywano pomoce pozostałe po Miejskiej Szkole Dziewcząt, zaklejając napisy informacyjne w języku niemieckim karteczkami w języku polskim.

Planowym wyposażaniem bibliotek szkolnych i uczniów w podręczniki zajmował się Inspektorat Szkolny. Pierwszym tymczasowym podręcznikiem był „Elementarz Toruński”, potem  „Elementarz” Ossolińskich, a od 1927 r. „Elementarz Falskiego”.